Η Lin May Saeed πέθανε το 2023 σε ηλικία 50 ετών έχοντας αφιερώσει τη ζωή και το έργο της στη διεκδίκηση της απελευθέρωσης των ζώων. ∆ούλεψε µε µια ποικιλία µέσων, όπως η γλυπτική, το ανάγλυφο, το σχέδιο και η ζωγραφική, έδειχνε ωστόσο ιδιαίτερη προτίµηση στο υλικό της πολυστερίνης (φελιζόλ). Οι πολιτικές της θέσεις και η καλλιτεχνική πρακτική της ήταν αδιαχώριστες. Έδειξε τον δρόµο για να σκεφτούµε την ετερότητα και την ενσυναίσθηση, αντιµετωπίζοντας τα ζώα όχι ως σύµβολα ή µεταφορές, αλλά ως όντα καθευατά. Στην καρδιά του έργου της Saeed βρίσκεται ένα επίµονο ερώτηµα: Πώς µπορούν οι άνθρωποι να συνεχίσουν να υπάρχουν εφόσον µόνοι τους αποµακρύνθηκαν από τον κόσµο των ζώων; 

Η Saeed αποτύπωσε µε µοναδικό τρόπο στην εικονογραφία της µια αρµονική συνύπαρξη των ειδών όπου τα ζώα αναλαµβάνουν ενεργούς ρόλους και κρίνουν τα συστήµατα της (ανθρώπινης) εξουσίας. Στο The Liberation of Animals from their Cages (Η Απελευθέρωση των Ζώων από τα Κλουβιά τους) οραµατίζεται µια εξέγερση των ζώων την οποία συνδράµουν ελευθερωτές, ενώ τo µπρικολάζ Skyscraper (Ουρανοξύστης) εξετάζει τον ίδιο τον ιστό της καπιταλιστικής κοινωνίας. Το έργο της Saeed θέτει συστηµατικά υπό έλεγχο τους τρόπους µε τους οποίους τα ζώα αναπαρίστανται, υποδουλώνονται και γίνονται αντικείµενο εκµετάλλευσης, ενώ οραµατίζεται ουτοπίες στις οποίες τα ανθρώπινα και µη ανθρώπινα πλάσµατα ενώνουν τις δυνάµεις τους για να βρουν την ελευθερία. Η Saeed απέρριπτε τα παραδοσιακά υλικά της γλυπτικής όπως ο µπρούντζος ή το µάρµαρο, προτιµώντας την πολυστερίνη για την περιβαλλοντική αµφισηµία της: είναι ένα τεχνητό υλικό, παράγωγο του πετρελαίου που θα έπρεπε να απουσιάζει από τον φυσικό κόσµο. Αντί ωστόσο να το κρύβει, η Saeed το άφηνε έκθετο επιλέγοντας να αναµετρηθεί µε τη συνθετική του προέλευση. ∆ιακρίνεται εδώ µια ανατρεπτική πρόθεση: χρησιµοποιούσε ένα υλικό-έµβληµα της περιβαλλοντικής κατάρρευσης για να πλάσει οράµατα χειραφέτησης και συνύπαρξης. Στην πολυστερίνη η Saeed έβρισκε µια υλική ενδυνάµωση που της επέτρεπε να διατηρεί τη δηµιουργική αυτονοµία της χωρίς να έχει ανάγκη από επιπλέον χέρια ή εργαλεία. Την ίδια στιγµή, το υλικό γινόταν µια µεταφορά για την ανθρώπινη αποτυχία και για το ανεξίτηλο στίγµα µας στο σώµα του πλανήτη.