Για δεκαεφτά χρόνια στα µέσα του 18ου αιώνα, ο θηλυκός ρινόκερος Κλάρα περιόδευε στην Ευρώπη ως εξωτικό έκθεµα. Την είχε µεταφέρει ιδιωτικά στην Ολλανδία από την Βεγγάλη ο Douwe Mout van der Meer, καπετάνιος της Ολλανδικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, που είχε διαβλέψει τις δυνατότητες εµπορικής εκµετάλλευσής της, παρά την επίπονη και ακριβή φροντίδα της. O Van der Meer έγινε διάσηµος για τον ρινόκερό «του», µε τον οποίον έδωσε παραστάσεις σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις.

Η εγκατάσταση Clara της Rossella Biscotti παίζει µε τις έννοιες του βάρους και της επενδυτικής αξίας των εξωτικών ζώων και συγκεκριµένα του ρινόκερου Κλάρα. Οι τρεις στοίβες χειροποίητων τούβλων που αποτελούν την εγκατάσταση ζυγίζουν συνολικά τρεις τόνους και φέρουν σφραγίδα µε το περίγραµµα της Κλάρας, παραπέµποντας στο βάρος του ρινόκερου και στη χρήση τούβλων ως έρµατος στα ολλανδικά αποικιακά εµπορικά πλοία. Ο καπνός αναφέρεται στις τεράστιες ποσότητες που χρησιµοποιήθηκαν για να την κρατούν ήρεµη κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και των παραστάσεων. Σε ένα αυτοκόλλητο βινύλιο αναγράφεται το ποσό των χρυσών εσκούδων (παλιό γαλλικό νόµισµα του 12ου αιώνα και µετά) που ζήτησε ο Van der Meer από τον Λουδοβίκο ΙΕ΄ όταν o Γάλλος µονάρχης ζήτησε την Κλάρα για το θηριοτροφείο του στις Βερσαλλίες. Στο έργο το ζώο ορίζεται από την ανταλλακτική του αξία και από επουσιώδεις παράγοντες – το βάρος του, την ηµερήσια κατανάλωση φαγητού, τα ελαττώµατά του (οι ιστορίες των ναυτικών της εποχής ήθελαν το ζώο εθισµένο στον καπνό). Εξισώνεται µε µια διαρκώς µεταβλητή αξία που δεν είναι ισοδύναµη µε την ενότητα της ύπαρξής του. Τελικά, η Κλάρα υποβαθµίζεται σε µια εµπορική ισοτιµία, σε ένα αντικείµενο-θέαµα που δεν έχει άλλο σκοπό παρά την παραγωγή οικονοµικού και συµβολικού κεφαλαίου.